لیست ضروری ترین دستورات SSH برای کاربران وردپرس

آیا به دنبال لیست ضروری ترین دستورات SSH برای کاربران وردپرس می گردید؟

SSH یا Secure Shell یک ابزار قدرتمند برای مدیریت وب سایت شما از راه دور از یک سرور امن است. شما می توانید از دستورات مختلف از طریق رابط ترمینال برای انجام کارهای مختلف بدون نیاز به باز کردن باطن سایت خود استفاده کنید.

اگرچه SSH معمولاً توسط کاربران پیشرفته وردپرس استفاده می‌شود، اما اگر نتوانید وارد بخش مدیریت وردپرس خود شوید، می‌تواند کمک بزرگی باشد.

در این مقاله از وبلاگ آذردیتا چند دستور SSH را به شما نشان می دهیم که هر کاربر وردپرس باید بداند؛ پس تا انتهای این پست با ما همراه باشید.

در اینجا تمام موضوعات و دستوراتی است که در این راهنما به آنها خواهیم پرداخت. برای رفتن به هر بخش می توانید روی پیوندهای زیر کلیک کنید:

• SSH چیست؟
• چگونه با استفاده از SSH به سایت وردپرس خود متصل شوید
• pwd – مسیر کامل به دایرکتوری را نشان می دهد
• ls – فایل ها و پوشه ها را در یک فهرست فهرست می کند
• cd – تغییر دایرکتوری
• mkdir – یک دایرکتوری جدید ایجاد کنید
• rmdir – دایرکتوری خالی را حذف کنید
• cp – یک پوشه یا فایل را کپی کنید
• mv – یک فایل یا پوشه را جابجا می کند
• grep – به دنبال یک عبارت خاص باشید
• find – جستجوی فایل ها و فهرست ها
• zip – یک پوشه را فشرده کنید
• unzip – یک پوشه را از حالت فشرده خارج کنید
• history – مشاهده آخرین فرمان استفاده شده
• tar – ایجاد و باز کردن آرشیوهای فشرده
• clear – حذف تمام متن در صفحه
• du – اندازه فایل یا پوشه را مشاهده کنید
• exit – از سرور سایت از راه دور خارج می شود
• نتیجه گیری

SSH چیست؟

SSH، مخفف Secure Shell، یک پروتکل امن برای اجرای وب سایت شما با استفاده از یک رابط خط فرمان است. این به شما امکان می دهد رایانه خود را به سرور سایت خود متصل کنید.

بهترین بخش استفاده از SSH این است که به شما امکان می دهد از یک سرور راه دور به سایت وردپرس خود دسترسی داشته باشید. لازم نیست داشبورد وردپرس را باز کنید.

برای انجام کارهایی مانند نصب وردپرس، انتقال فایل ها، ایجاد دایرکتوری ها و موارد دیگر، به سادگی دستورات مختلفی را بنویسید.

استفاده از SSH برای کاربران فنی بیشتر یا توسعه دهندگانی است که می خواهند دستورات را اجرا کنند.

با این حال، سایر کاربران نیز می توانند از SSH برای دسترسی به سایت خود در صورتی که مشکلی پیش بیاید و نتوانند ادمین وردپرس را باز کنند، استفاده کنند.

با این حال، اجازه دهید ابتدا به نحوه استفاده از SSH برای اتصال به سرور سایت خود نگاه کنیم.

چگونه با استفاده از SSH به سایت وردپرس خود متصل شوید

اولین کاری که قبل از بررسی لیست ضروری ترین دستورات SSH برای کاربران وردپرس باید انجام دهید این است که بررسی کنید آیا SSH روی سرور سایت شما نصب شده است یا خیر.

از آنجایی که SSH یک فناوری مشتری-سرور است، می‌توانید با تماس با سرویس میزبانی وردپرس خود، پیکربندی آن را بررسی کنید و آنها می‌توانند به شما اطلاع دهند. یا می توانید دسترسی به cPanel یا داشبورد میزبان را امتحان کنید.

شما باید چیزی را پیدا کنید که شبیه تصویر زیر باشد:

در مرحله بعد، باید آدرس IP، نام کاربری، رمز عبور و پورت را یادداشت کنید. این اطلاعات زمانی مورد نیاز خواهد بود که از SSH برای اتصال سایت خود از رایانه خود استفاده می کنید.

استفاده از SSH در مک یا لینوکس

اگر از سیستم عامل مک یا لینوکس استفاده می کنید، می توانید به سادگی با استفاده از برنامه ترمینال به سایت خود متصل شوید.

ادامه دهید و دستور زیر را در ترمینال وارد کنید:

ssh username@server_ip_address

فقط نام کاربری و server_ip_address را با اطلاعات ارائه دهنده هاست خود جایگزین کنید.

استفاده از SSH در ویندوز

برای استفاده از SSH و اتصال به سایت خود در سیستم عامل ویندوز، به ابزار شخص ثالث مانند PuTTY نیاز دارید.

پس از دانلود و نصب برنامه، باید نام هاست (آدرس IP) و شماره پورتی را که در بالا ذکر کردید وارد کنید تا به سایت خود متصل شوید.

پس از وارد کردن این مشخصات، روی دکمه «Open» کلیک کنید. در مرحله بعد یک پنجره ترمینال باز می شود که در آن به سادگی می توانید نام کاربری و رمز عبور را برای دسترسی به سایت خود وارد کنید.

اکنون، اجازه دهید به برخی از دستورات رایج SSH که هر کاربر وردپرس باید بداند نگاهی بیاندازیم.

۱. pwd – مسیر کامل به دایرکتوری را نشان می دهد

اولین دستور مهم از لیست ضروری ترین دستورات SSH برای کاربران وردپرس دستور pwd می باشد.

دستور pwd (که مخفف “print working directory” است) مسیر کامل دایرکتوری فعلی شما را در خط فرمان نمایش می‌دهد. این دستور به شما نشان می‌دهد که دقیقاً در کجای سیستم فایل قرار دارید. استفاده از این دستور بسیار ساده است و فقط کافیست در خط فرمان تایپ کنید:

pwd

این دستور به ویژه زمانی که بین فایل‌ها و پوشه‌های مختلف پیمایش می‌کنید، بسیار مفید است. در محیط خط فرمان، برخلاف محیط‌های گرافیکی که با استفاده از نمایه‌ها و آیکون‌ها می‌توان مسیر فعلی را به سادگی مشاهده کرد، شما هیچ مرجع بصری برای تعیین موقعیت کنونی خود ندارید. این مسئله می‌تواند به ویژه زمانی که با تعداد زیادی فایل و دایرکتوری سروکار دارید، گیج‌کننده باشد.

فرض کنید شما در حال کار بر روی یک پروژه بزرگ هستید که دارای چندین دایرکتوری و زیر دایرکتوری است. با استفاده از دستور cd (change directory) می‌توانید بین این دایرکتوری‌ها جابجا شوید. اما پس از چندین تغییر دایرکتوری، ممکن است ندانید که دقیقاً در کدام دایرکتوری هستید. در اینجا، دستور pwd به کمک شما می‌آید و مسیر کامل دایرکتوری فعلی را به شما نمایش می‌دهد، به این ترتیب می‌توانید به سادگی موقعیت کنونی خود را تعیین کرده و بر اساس آن تصمیم بگیرید که به کدام دایرکتوری بعدی بروید.

این دستور همچنین در اسکریپت‌های خودکار و برنامه‌های مدیریت سرور مفید است، زیرا می‌توانید با استفاده از آن مسیر فعلی را بررسی کرده و از نتایج آن برای انجام عملیات بعدی استفاده کنید. به عنوان مثال، در یک اسکریپت نصب، می‌توانید با استفاده از pwd اطمینان حاصل کنید که در دایرکتوری صحیح هستید قبل از اینکه فایل‌های ضروری را کپی کنید یا تغییرات مهمی را اعمال کنید.

به طور کلی، pwd یکی از دستورات پایه‌ای و ضروری در مدیریت سیستم‌های لینوکسی و یونیکسی است که به شما کمک می‌کند همیشه بدانید که در کجای سیستم فایل قرار دارید و بتوانید به راحتی و با اطمینان بیشتری بین دایرکتوری‌ها جابجا شوید.

۲. ls – فایل ها و پوشه ها را فهرست می کند

اگر می‌خواهید محتویات یک دایرکتوری را مشاهده کنید، می‌توانید به سادگی از دستور ls استفاده کنید. این دستور لیستی از فایل‌ها و پوشه‌های موجود در دایرکتوری فعلی را نمایش می‌دهد. برای استفاده از این دستور، کافیست در خط فرمان تایپ کنید:

ls

این دستور فایل‌ها و پوشه‌های موجود را به ترتیب حروف الفبا نمایش می‌دهد. با این حال، ls دارای پارامترهای اضافی است که می‌توانند اطلاعات بیشتری در مورد محتویات دایرکتوری به شما ارائه دهند.

به عنوان مثال، برای دریافت اطلاعات دقیق‌تر در مورد هر فایل یا پوشه، می‌توانید از پارامتر -l (که مخفف “long listing format” است) استفاده کنید. این پارامتر جزئیات بیشتری مانند نوع فایل، مجوزها، تعداد لینک‌ها، مالک، گروه، اندازه فایل، و تاریخ و زمان آخرین تغییر را نمایش می‌دهد:

ls -l

همچنین، اگر می‌خواهید فایل‌های مخفی را که به طور معمول با نقطه (.) در ابتدای نامشان مشخص می‌شوند، مشاهده کنید، می‌توانید از پارامتر -a (که مخفف “all” است) استفاده کنید. این پارامتر باعث می‌شود تمام فایل‌ها و پوشه‌ها، از جمله فایل‌های مخفی، نمایش داده شوند:

ls -a

در صورتی که بخواهید هر دو پارامتر را همزمان استفاده کنید و هم اطلاعات دقیق‌تری از فایل‌ها و پوشه‌ها بدست آورید و هم فایل‌های مخفی را ببینید، می‌توانید این دو پارامتر را ترکیب کنید:

ls -la

به طور خلاصه، دستور ls یکی از پرکاربردترین دستورات در خط فرمان است که برای مشاهده و مدیریت محتویات دایرکتوری‌ها استفاده می‌شود. با استفاده از پارامترهای مختلف، می‌توانید اطلاعات بیشتری در مورد فایل‌ها و پوشه‌های موجود دریافت کنید و به راحتی بین آن‌ها پیمایش کنید. به عنوان مثال، پارامتر -۱ لیست فایل‌ها را به صورت تک‌تک در هر خط نمایش می‌دهد که می‌تواند برای خوانایی بیشتر مفید باشد:

ls -1

۳. cd – تغییر دایرکتوری

یکی دیگر از دستورات مهم از لیست ضروری ترین دستورات SSH برای کاربران وردپرس دستور cd می باشد.

دستور cd (که مخفف “change directory” است) به شما امکان می‌دهد دایرکتوری‌ها را تغییر دهید و بین آن‌ها جابجا شوید. این دستور بسیار مفید است و به شما این امکان را می‌دهد که به سرعت به یک زیرشاخه یا یک دایرکتوری کاملاً متفاوت بروید. فرمت کلی این دستور به صورت زیر است:

cd [directory]

در اینجا می‌توانید نام دایرکتوری مورد نظر خود را جایگزین [directory] کنید. به عنوان مثال، فرض کنید شما در دایرکتوری اصلی نصب وردپرس خود قرار دارید و می‌خواهید به دایرکتوری themes در مسیر wp-content بروید. برای این کار، می‌توانید دستور زیر را وارد کنید:

cd wp-content/themes

با اجرای این دستور، شما به دایرکتوری themes در نصب وردپرس منتقل می‌شوید. این کار به شما اجازه می‌دهد تا به فایل‌ها و پوشه‌های موجود در دایرکتوری themes دسترسی پیدا کنید و تغییرات مورد نیاز خود را اعمال کنید.

اگر بخواهید به دایرکتوری والد برگردید، می‌توانید از دستور cd .. استفاده کنید. این دستور شما را به دایرکتوری قبلی یا والد منتقل می‌کند. به عنوان مثال، اگر در دایرکتوری themes هستید و می‌خواهید به دایرکتوری wp-content برگردید، می‌توانید دستور زیر را وارد کنید:

cd ..

همچنین، اگر بخواهید به دایرکتوری خانگی خود بازگردید، می‌توانید به سادگی دستور cd را بدون هیچ پارامتری اجرا کنید یا از cd ~ استفاده کنید:

cd

یا

cd ~

این دستورات شما را به دایرکتوری خانگی کاربر منتقل می‌کنند.

اگر نیاز دارید به یک مسیر کامل و مشخص بروید، می‌توانید مسیر کامل دایرکتوری را در دستور cd وارد کنید. برای مثال، اگر می‌خواهید به دایرکتوری /var/www/html بروید، می‌توانید دستور زیر را اجرا کنید:

cd /var/www/html

در مجموع، دستور cd یکی از اساسی‌ترین و پرکاربردترین دستورات در محیط خط فرمان است که به شما اجازه می‌دهد به راحتی و به سرعت بین دایرکتوری‌های مختلف جابجا شوید و به فایل‌ها و پوشه‌های مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنید.

۴. mkdir – یک دایرکتوری جدید ایجاد کنید

با استفاده از دستور mkdir (که مخفف “make directory” است)، می‌توانید یک دایرکتوری جدید در دایرکتوری فعلی یا در هر مسیر دلخواه دیگری ایجاد کنید. این دستور بسیار ساده و مفید است و به شما اجازه می‌دهد ساختارهای دایرکتوری مورد نیاز خود را به سرعت ایجاد کنید.

برای ایجاد یک دایرکتوری جدید در دایرکتوری فعلی، کافیست دستور زیر را به همراه نام پوشه وارد کنید:

mkdir [folder name]

به عنوان مثال، فرض کنید می‌خواهید یک پوشه جدید به نام stylesheets ایجاد کنید. برای این کار می‌توانید دستور زیر را وارد کنید:

mkdir stylesheets

این دستور یک پوشه جدید به نام stylesheets در دایرکتوری فعلی ایجاد می‌کند.

از طرف دیگر، اگر می‌خواهید یک دایرکتوری جدید ایجاد کنید که در یک زیرشاخه دیگر قرار دارد، باید مسیر کامل را به همراه دستور mkdir وارد کنید. به عنوان مثال، فرض کنید می‌خواهید یک دایرکتوری جدید به نام stylesheets در مسیر /plugins/myplugin ایجاد کنید. برای این کار می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید:

mkdir /plugins/myplugin/stylesheets

این دستور ساختار دایرکتوری مورد نیاز را ایجاد می‌کند و پوشه stylesheets را در مسیر مشخص شده قرار می‌دهد. اگر دایرکتوری‌های plugins و myplugin قبلاً وجود نداشته باشند، دستور mkdir فقط دایرکتوری stylesheets را در دایرکتوری موجود ایجاد می‌کند. در این صورت، برای ایجاد دایرکتوری‌ها به همراه زیرشاخه‌های لازم به طور همزمان، می‌توانید از پارامتر -p استفاده کنید:

mkdir -p /plugins/myplugin/stylesheets

این دستور اطمینان حاصل می‌کند که تمامی دایرکتوری‌های موجود در مسیر، در صورت وجود نداشتن، ایجاد شوند. این ویژگی به ویژه زمانی مفید است که بخواهید ساختارهای پیچیده دایرکتوری را به صورت خودکار و بدون نگرانی از وجود یا عدم وجود دایرکتوری‌های والد ایجاد کنید.

به طور کلی، دستور mkdir یک ابزار قدرتمند و انعطاف‌پذیر است که به شما امکان می‌دهد دایرکتوری‌های جدید را به سرعت و به سادگی ایجاد کنید، خواه در دایرکتوری فعلی یا در هر مسیر دلخواه دیگری. با استفاده از پارامترهای اضافی مانند -p، می‌توانید مطمئن شوید که تمامی ساختارهای دایرکتوری مورد نیاز شما به درستی ایجاد شده‌اند.

۵. rmdir – دایرکتوری خالی را حذف کنید

می‌توانید از دستور rmdir برای حذف یک دایرکتوری از سرور سایت خود استفاده کنید. این دستور به شما امکان می‌دهد دایرکتوری‌های خالی را به سادگی حذف کنید. برای استفاده از این دستور، کافیست دستور زیر را به همراه نام دایرکتوری وارد کنید:

rmdir [folder name]

به عنوان مثال، اگر می‌خواهید یک دایرکتوری به نام oldstylesheets را حذف کنید، می‌توانید دستور زیر را وارد کنید:

rmdir oldstylesheets

نکته مهمی که باید در نظر داشته باشید این است که دستور rmdir تنها دایرکتوری‌های خالی را حذف می‌کند. اگر دایرکتوری حاوی فایل‌ها یا زیرشاخه‌های دیگری باشد، این دستور کار نخواهد کرد و شما باید ابتدا محتویات دایرکتوری را حذف کنید.

برای حذف دایرکتوری‌هایی که شامل فایل‌ها و زیرشاخه‌ها هستند، می‌توانید از دستور rm با پارامتر -r (که مخفف “recursive” است) استفاده کنید. این دستور به شما امکان می‌دهد تا دایرکتوری‌ها و تمامی محتویات آن‌ها را به صورت بازگشتی حذف کنید. به عنوان مثال، برای حذف یک دایرکتوری به نام oldstylesheets و تمامی محتویات آن، می‌توانید دستور زیر را وارد کنید:

rm -r oldstylesheets

هنگام استفاده از این دستور نیز باید دقت زیادی داشته باشید، زیرا مانند rmdir، حذف دایرکتوری‌ها و فایل‌ها به طور دائمی است و قابل برگشت نیست. اگر می‌خواهید مطمئن شوید که هیچ اطلاعات مهمی را از دست نمی‌دهید، می‌توانید قبل از اجرای دستور، یک نسخه پشتیبان از دایرکتوری مورد نظر تهیه کنید.

در نتیجه، دستورات rmdir و rm -r ابزارهای قدرتمندی برای مدیریت دایرکتوری‌ها در سرور شما هستند، اما باید با احتیاط و دقت از آن‌ها استفاده کنید تا از حذف ناخواسته اطلاعات جلوگیری کنید.

۶. cp – یک پوشه یا فایل را کپی کنید

یکی دیگر از دستورات مهم از لیست ضروری ترین دستورات SSH برای کاربران وردپرس دستور cp می باشد.

دستور cp (که مخفف “copy” است) به شما امکان می‌دهد یک فایل یا پوشه را در مکان دیگری کپی کنید. این دستور بسیار مفید است و می‌تواند برای تهیه نسخه پشتیبان، جابجایی فایل‌ها و مدیریت محتوا مورد استفاده قرار گیرد. هنگام وارد کردن دستور cp، باید نام فایل یا پوشه مبدا و مقصدی که فایل یا پوشه در آن کپی خواهد شد را مشخص کنید:

cp [file name] [destination]

هنگام وارد کردن نام فایل، باید پسوند فایل را نیز وارد کنید، مانند examplefile.txt یا readme.html.

اگر می‌خواهید یک کپی از فایل در همان پوشه ایجاد کنید، می‌توانید دستور زیر را وارد کنید:

cp readme.html readme2.html

این دستور یک کپی از فایل readme.html با نام readme2.html در همان دایرکتوری ایجاد می‌کند.

اگر می‌خواهید یک فایل را در یک پوشه دیگر کپی کنید، باید مسیر کامل مقصد را مشخص کنید:

cp /public_html/wp-content/readme.html /public_html/etc/

این دستور فایل readme.html را از مسیر /public_html/wp-content/ به پوشه /public_html/etc/ کپی می‌کند.

دستور cp دارای پارامترهای مختلفی است که می‌توانید از آن‌ها برای انجام عملیات کپی پیشرفته‌تر استفاده کنید:

1. cp -r: تمام محتوای یک پوشه را به صورت بازگشتی کپی می‌کند. این پارامتر به شما امکان می‌دهد تا یک دایرکتوری و تمامی زیرشاخه‌ها و فایل‌های آن را کپی کنید:

   cp -r /source_directory /destination_directory

2. cp -a: آرشیو تمام فایل‌ها و پوشه‌ها را کپی می‌کند، به طوری که مالکیت، مجوزها و زمان‌های تغییر نیز حفظ می‌شود. این پارامتر برای تهیه نسخه پشتیبان بسیار مفید است:

   cp -a /source_directory /destination_directory

3. cp -u: فقط فایل‌هایی را در پوشه مقصد بازنویسی می‌کند که دارای محتوای جدید یا متفاوت باشند. این پارامتر برای به‌روزرسانی فایل‌ها استفاده می‌شود:

   cp -u /source_directory/* /destination_directory/

4. cp -n: اگر فایلی با همان نام در مقصد وجود داشته باشد، فایل جدید را کپی نمی‌کند. این پارامتر برای جلوگیری از بازنویسی فایل‌های موجود استفاده می‌شود:

   cp -n /source_directory/* /destination_directory/

5. cp -i: قبل از کپی کردن یک فایل، هشداری را نشان می‌دهد و از کاربر تایید می‌خواهد. این پارامتر برای جلوگیری از اشتباهات ناخواسته مفید است:

   cp -i /source_directory/* /destination_directory/

6. cp -f: اگر فایلی با همان نام در مقصد وجود داشته باشد، فایل را بازنویسی یا حذف می‌کند. این پارامتر برای انجام عملیات کپی بدون هیچ پرسشی استفاده می‌شود:

   cp -f /source_directory/* /destination_directory/

۷. mv – یک فایل یا پوشه را جابجا می کند

اگر می‌خواهید یک فایل یا پوشه را به مقصد جدیدی منتقل کنید، می‌توانید از دستور mv استفاده کنید. این دستور، برخلاف cp که یک کپی از فایل یا پوشه ایجاد می‌کند، فایل یا پوشه را به مکان جدید منتقل می‌کند.

درست مانند استفاده از دستور cp، باید نام فایل یا پوشه و مقصدی که می‌خواهید فایل یا پوشه را به آن جابه‌جا کنید، مشخص کنید:

mv [file name] [destination]

فرض کنید می‌خواهید یک فایل index.php را به پوشه stylesheets منتقل کنید. در این حالت، دستور باید به صورت زیر باشد:

mv index.php stylesheets

این دستور فایل index.php را به پوشه stylesheets منتقل می‌کند. اگر پوشه stylesheets وجود نداشته باشد، این دستور فایل index.php را به یک فایل جدید به نام stylesheets تغییر نام می‌دهد. بنابراین، مطمئن شوید که پوشه مقصد وجود دارد یا مسیر کامل را وارد کنید.

دستور mv همچنین می‌تواند برای تغییر نام فایل‌ها و پوشه‌ها استفاده شود. به عنوان مثال، اگر بخواهید فایل index.php را به main.php تغییر نام دهید، می‌توانید دستور زیر را وارد کنید:

mv index.php main.php

اگر بخواهید فایل را به دایرکتوری دیگری منتقل کنید و همزمان نام آن را تغییر دهید، می‌توانید این کار را نیز انجام دهید. برای مثال، اگر بخواهید فایل index.php را به پوشه stylesheets منتقل کنید و نام آن را به main.php تغییر دهید، دستور زیر را وارد کنید:

mv index.php stylesheets/main.php

برای انتقال پوشه‌ها نیز می‌توانید از دستور mv استفاده کنید. به عنوان مثال، برای انتقال پوشه images به دایرکتوری assets، می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید:

mv images assets/

۸. grep – به دنبال یک عبارت خاص باشید

دستور grep به شما امکان می‌دهد تا یک عبارت یا رشته خاص را در یک فایل جستجو کنید. این دستور بسیار قدرتمند و مفید است و به شما اجازه می‌دهد تا به سرعت محتوای فایل‌ها را برای یافتن اطلاعات مورد نظر خود بررسی کنید. توجه داشته باشید که این دستور به صورت پیش‌فرض به حروف بزرگ و کوچک حساس است.

فرمت کلی دستور grep به صورت زیر است:

grep '[search phrase]' [file name]

فرض کنید می‌خواهید عبارت «header» را در فایل info.txt پیدا کنید. در این حالت، دستور به صورت زیر خواهد بود:

grep 'header' info.txt

این دستور تمامی خطوطی از فایل info.txt را که حاوی عبارت «header» هستند، نمایش می‌دهد.

اگر می‌خواهید جستجوی خود را به حروف بزرگ و کوچک حساس نباشد، می‌توانید از پارامتر -i استفاده کنید. این پارامتر باعث می‌شود که grep تفاوت بین حروف بزرگ و کوچک را نادیده بگیرد. به عنوان مثال، برای جستجوی عبارت «header» بدون حساسیت به حروف، می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید:

grep -i 'header' info.txt

دستور grep دارای پارامترهای دیگری نیز است که می‌تواند برای جستجوهای پیشرفته‌تر مورد استفاده قرار گیرد. برخی از این پارامترها عبارتند از:

1. -r یا –recursive: برای جستجوی عبارت در تمامی فایل‌های یک دایرکتوری به صورت بازگشتی استفاده می‌شود. به عنوان مثال، برای جستجوی عبارت «header» در تمامی فایل‌های دایرکتوری documents:

   grep -r 'header' documents/

2. -l یا –files-with-matches: فقط نام فایل‌هایی که حاوی عبارت مورد نظر هستند را نمایش می‌دهد. به عنوان مثال، برای نمایش نام فایل‌هایی که حاوی عبارت «header» هستند:

   grep -l 'header' documents/*

3. -n یا –line-number: شماره خطوطی که حاوی عبارت مورد نظر هستند را نیز نمایش می‌دهد. به عنوان مثال، برای نمایش شماره خطوطی که حاوی عبارت «header» هستند:

   grep -n 'header' info.txt

4. -v یا –invert-match: خطوطی که حاوی عبارت مورد نظر نیستند را نمایش می‌دهد. به عنوان مثال، برای نمایش خطوطی که حاوی عبارت «header» نیستند:

   grep -v 'header' info.txt

۹. find – جستجوی فایل ها و دایرکتوری ها

یکی دیگر از دستورات مهم از لیست ضروری ترین دستورات SSH برای کاربران وردپرس دستور find می باشد.

دستور find یکی از ابزارهای قدرتمند در سیستم‌های یونیکس و لینوکس برای جستجوی فایل‌ها و دایرکتوری‌ها بر اساس معیارهای مختلف مانند نام، اندازه، نوع فایل و غیره است. با استفاده از این دستور می‌توانید به راحتی فایل‌ها و دایرکتوری‌های مورد نظر خود را پیدا کنید.

فرمت کلی دستور find به صورت زیر است:

find [starting directory] [parameter] [search term]

شما می‌توانید مسیر شروع جستجو را مشخص کنید:

• / (اسلش) – برای جستجوی کل سیستم.
• . (نقطه) – برای جستجو در دایرکتوری فعلی.
• ~ (تاید) – برای جستجو در دایرکتوری خانه.

دستور find به شما امکان می‌دهد پارامترهای مختلفی را برای جستجو مشخص کنید. برخی از پارامترهای متداول عبارتند از:

1. -name: جستجو بر اساس نام فایل.

   find / -name "task"

2. -user: جستجوی فایل‌هایی که به یک کاربر خاص اختصاص داده شده‌اند.

   find / -user username

3. -size: جستجو بر اساس اندازه فایل. به عنوان مثال، برای یافتن فایل‌هایی با اندازه دقیقاً ۱۰۰ مگابایت:

   find / -size 100M

   یا برای فایل‌هایی بزرگتر از ۱۰۰ مگابایت:

   find / -size +100M

4. -type: جستجوی نوع خاصی از فایل یا دایرکتوری.
   برای جستجوی دایرکتوری‌ها:

   find / -type d

   برای جستجوی فایل‌ها:

   find / -type f

۱۰. zip – یک پوشه را فشرده کنید

برای فشرده‌سازی فایل‌ها یا پوشه‌های بزرگ، می‌توانید از دستور zip استفاده کنید. این دستور به شما اجازه می‌دهد تا فایل‌ها و پوشه‌ها را به راحتی فشرده کنید و از فضای دیسک خود بهتر استفاده کنید. در اینجا نحو و پارامترهای مختلف دستور zip را بررسی خواهیم کرد.

برای فشرده‌سازی یک فایل یا پوشه، باید نام فایل فشرده‌ای که می‌خواهید ایجاد کنید و نام فایل یا پوشه‌ای که می‌خواهید فشرده کنید را وارد کنید:

zip filename.zip foldername

می‌توانید از پارامترهای مختلفی برای کنترل رفتار دستور zip استفاده کنید:

1. -r: این پارامتر به شما اجازه می‌دهد تا یک پوشه را به همراه تمامی زیرشاخه‌ها و فایل‌های آن به صورت بازگشتی فشرده کنید. این پارامتر پوشه اصلی را حذف نمی‌کند.

   zip -r filename.zip foldername

2. -m: این پارامتر برای فشرده‌سازی یک پوشه و سپس حذف آن استفاده می‌شود، بنابراین فقط نسخه فشرده شده باقی می‌ماند.

   zip -m filename.zip foldername

3. -d: این پارامتر برای حذف یک فایل از آرشیو فشرده موجود استفاده می‌شود.

   zip -d filename.zip filename_to_delete

4. -u: این پارامتر برای به‌روزرسانی یک فایل در یک آرشیو فشرده موجود استفاده می‌شود. اگر فایل اصلی را به‌روزرسانی کرده باشید و نمی‌خواهید فایل فشرده را حذف کنید یا فایل جدیدی ایجاد کنید، این پارامتر مفید است.

   zip -u filename.zip updated_filename

۱۱. unzip – یک پوشه را از حالت فشرده خارج کنید

پس از زیپ کردن یک پوشه، باید آن را نیز از حالت فشرده خارج کنید. برای این کار، ادامه دهید و به سادگی دستور unzip را وارد کنید:

unzip [filename.zip]

۱۲. history – مشاهده آخرین فرمان استفاده شده

دستور history در محیط‌های یونیکس و لینوکس به شما امکان می‌دهد تا فهرست دستورات قبلاً وارد شده را مشاهده کنید. این دستور به ویژه در محیط‌های SSH مفید است، زیرا به شما کمک می‌کند تا به سرعت به دستورات قبلی خود دسترسی پیدا کنید و نیاز به وارد کردن دوباره آن‌ها را کاهش دهید.

فرمت کلی دستور history به صورت زیر است:

history [number]

در اینجا [number] تعداد دستورات قبلی است که می‌خواهید مشاهده کنید.

به عنوان مثال برای مشاهده آخرین ۱۰ دستور که در تاریخچه دستورات SSH شما وجود دارد، می‌توانید دستور زیر را وارد کنید:

history 10

این دستور فهرستی از ۱۰ دستور اخیر را نمایش می‌دهد، که به شما کمک می‌کند تا به سرعت به دستورات قبلی خود دسترسی پیدا کنید.

همچنین برای پاک کردن تمام دستورات تاریخچه، می‌توانید از دستور history -c استفاده کنید:

history -c

۱۳. tar – ایجاد و باز کردن آرشیو فشرده

یکی دیگر از دستورات مهم از لیست ضروری ترین دستورات SSH برای کاربران وردپرس دستور tar می باشد.

دستور tar یکی از ابزارهای پرکاربرد در سیستم‌های یونیکس و لینوکس برای ایجاد و استخراج آرشیوهای فایل است. این ابزار به خصوص برای کار با فایل‌های tar.gz که فشرده‌سازی شده‌اند، بسیار مفید است. در اینجا نحو و پارامترهای مختلف دستور tar را بررسی خواهیم کرد.

برای بایگانی یک پوشه و فشرده‌سازی آن به فرمت tar.gz، از دستور tar با پارامترهای زیر استفاده می‌کنید:

tar -cvzf archivename.tar.gz directory

• -c: این پارامتر به دستور tar می‌گوید که یک آرشیو جدید ایجاد کند.
• -v: این پارامتر باعث می‌شود که خروجی دستور به صورت جزئی نمایش داده شود و اطلاعاتی درباره فایل‌هایی که در حال بایگانی هستند، نشان دهد.
• -z: این پارامتر به tar می‌گوید که فایل‌ها را با استفاده از gzip فشرده کند.
• -f: این پارامتر مشخص می‌کند که نام فایل آرشیو به دنبال آن خواهد آمد.

در این مثال، archivename.tar.gz نام فایلی است که می‌خواهید ایجاد کنید و directory مسیر پوشه‌ای است که می‌خواهید بایگانی کنید.

برای باز کردن یک فایل tar.gz و استخراج محتویات آن، از دستور زیر استفاده کنید:

tar -xvzf archivename.tar.gz

• -x: این پارامتر به دستور tar می‌گوید که فایل‌ها را از آرشیو استخراج کند.
• -v: این پارامتر همان‌طور که در ایجاد آرشیو توضیح داده شد، باعث نمایش جزئیات در حین استخراج می‌شود.
• -z: این پارامتر به tar می‌گوید که فایل‌های فشرده‌شده با gzip را باید استخراج کند.
• -f: این پارامتر مشخص می‌کند که نام فایل آرشیو به دنبال آن خواهد آمد.

در اینجا، archivename.tar.gz نام فایل آرشیو است که می‌خواهید استخراج کنید. این دستور محتویات فایل tar.gz را در دایرکتوری جاری استخراج می‌کند.

۱۴. clear – حذف تمام متن در صفحه

دستور clear در محیط‌های ترمینال یونیکس و لینوکس برای پاک کردن تمام متن موجود در پنجره ترمینال استفاده می‌شود. این دستور به شما کمک می‌کند تا پنجره ترمینال خود را به صورت کامل خالی کنید و از شر متن‌های قبلی خلاص شوید. این می‌تواند به ویژه زمانی مفید باشد که خطایی مرتکب شده‌اید یا می‌خواهید صفحه را برای شروع تازه‌ای تمیز کنید.

فرمت ساده دستور clear به صورت زیر است:

clear

۱۵. du – اندازه فایل یا پوشه را مشاهده کنید

دستور du (Disk Usage) در سیستم‌های یونیکس و لینوکس برای بررسی اندازه فایل‌ها و پوشه‌ها به کار می‌رود. با استفاده از این دستور، می‌توانید اندازه فضای مصرفی توسط فایل‌ها و پوشه‌ها را مشاهده کنید و از این اطلاعات برای مدیریت فضای دیسک استفاده کنید.

فرمت کلی دستور du برای مشاهده اندازه یک فایل یا پوشه به صورت زیر است:

du -h [file or folder name]

در اینجا -h: این پارامتر به دستور du می‌گوید که اندازه فایل یا پوشه را به صورت قابل خواندن توسط انسان (Human-readable) نمایش دهد. این به معنی نمایش اندازه در قالب‌هایی مثل کیلوبایت (K), مگابایت (M), یا گیگابایت (G) است.

به عنوان مثال اگر می‌خواهید اندازه فایلی به نام .htaccess را مشاهده کنید، دستور زیر را وارد کنید:

du -h .htaccess

این دستور اندازه فایل .htaccess را به صورت خوانا برای انسان نمایش می‌دهد، مانند ۴.0K برای ۴ کیلوبایت.

همچنین برای مشاهده اندازه کل سیستم فایل، می‌توانید از دستور df استفاده کنید که اطلاعات مربوط به فضای دیسک را نمایش می‌دهد:

df -h

این دستور فضای استفاده‌شده و آزاد در سیستم فایل را به صورت خوانا نمایش می‌دهد.

۱۶. exit – از سرور سایت از راه دور خارج می شود

بعد از اتمام کار با سایت وردپرس خود و هنگامی که می‌خواهید از سرور راه دور خارج شوید، می‌توانید از دستور exit برای بستن جلسه SSH خود استفاده کنید. این دستور به شما کمک می‌کند تا به طور ایمن از سرور خارج شوید و از دسترسی غیرمجاز دیگران جلوگیری کنید.

برای بستن جلسه SSH و خروج از سرور، کافی است دستور زیر را وارد کنید:

exit

چرا استفاده از دستور exit مهم است؟

• امنیت: استفاده از دستور exit اطمینان حاصل می‌کند که اتصال SSH شما به طور کامل بسته شده است. این امر از دسترسی غیرمجاز به سرور شما توسط دیگران جلوگیری می‌کند و به امنیت کلی سرور کمک می‌کند.
• پایان صحیح سشن: بستن صحیح سشن SSH با دستور exit کمک می‌کند تا تمامی منابع مربوط به سشن شما به درستی آزاد شوند و هیچ‌گونه مشکلاتی در ارتباط با پردازش‌های باقی‌مانده به وجود نیاید.
• پیشگیری از مشکلات احتمالی: اگر از ترمینال یا کلاینت SSH خود خارج نشوید، ممکن است اتصال شما به صورت غیرمنتظره‌ای قطع شود یا مشکلاتی در طول جلسه SSH پیش آید. استفاده از exit به عنوان یک روش استاندارد برای پایان دادن به جلسه، به کاهش این مشکلات کمک می‌کند.

نتیجه‌گیری

در این مقاله، ما به بررسی دستورات کلیدی SSH پرداختیم که برای مدیریت و کار با سرورهای وردپرس بسیار مفید هستند. از دستور pwd برای نمایش مسیر دایرکتوری فعلی تا دستور du برای بررسی اندازه فایل‌ها و پوشه‌ها، هر یک از این ابزارها به شما کمک می‌کنند تا به راحتی و به طور مؤثر با سرور خود تعامل داشته باشید.

استفاده از دستور ls برای مشاهده محتویات دایرکتوری، دستور cd برای تغییر دایرکتوری، و دستور cp و mv برای کپی و جابجایی فایل‌ها، همگی به شما امکان می‌دهند تا مدیریت بهتری بر روی فایل‌ها و پوشه‌های خود داشته باشید. دستور grep و find ابزارهای مفیدی برای جستجو در میان فایل‌ها هستند، در حالی که دستور tar برای فشرده‌سازی و استخراج آرشیوها کاربرد دارد.

دستور clear به شما کمک می‌کند تا صفحه ترمینال خود را تمیز کنید و با استفاده از دستور history می‌توانید به راحتی به دستورات قبلی خود دسترسی پیدا کنید. همچنین، با استفاده از دستور exit، می‌توانید به طور ایمن از سرور خود خارج شوید و از دسترسی غیرمجاز جلوگیری کنید.

در مجموع، آشنایی با این دستورات و قابلیت‌های آن‌ها، به شما این امکان را می‌دهد که کار با سرور خود را به صورت مؤثر و با امنیت بالا انجام دهید. رعایت نکات امنیتی، مانند بستن صحیح جلسات SSH با دستور exit، بخشی از بهترین شیوه‌های مدیریت سرور است که به حفظ امنیت و بهینه‌سازی عملکرد سرور کمک می‌کند. با تسلط بر این دستورات، می‌توانید به طور کارآمدتر و امن‌تر با سرور وردپرس خود تعامل داشته باشید.

یکی دیگر از مجموعه آموزش های وردپرس به اتمام رسید. امیدواریم این آموزش جامع به جهت آموزش لیست ضروری ترین دستورات SSH برای کاربران وردپرس برای شما عزیزان مفید واقع شده باشد؛ اگر شما نیز دستور SSH مهمی بلدید می توانید آن را در بخش کامنت ها مطرح کنید تا با نام شما این مقاله بروزرسانی گردد.